Gdybym Ci powiedziała, że jesteś w stanie gołą dłonią rozbić deskę niczym Bruce Lee, uwierzyłabyś mi?! Ja nie wierzyłam. Kiedy trenerki WenDo Agnieszka Biela i Agata Teutsch, zaproponowały każdej z nas rozbicie deski, pomyślałam, że żartują. Mówiły Poważenie. Rozbiłam deskę, ale to był dopiero początek ….
Czeska alpinistka Dina Štěrbová, jest jednocześnie uczestniczką i świadkiem złotej ery kobiecego himalaizmu. Czując dumę z osiągnięć tych wszystkich kobiet, które kochały i zdobywały najwyższe góry świata, a także na nich umierały, odkryła w sobie, że to jest właśnie jej zadanie: uwiecznić historię kobiecego himalaizmu. Opowiedzieć historię życia tych niezwykłych kobiet. Miała poczucie, że jest im to winna. Tak o nich napisała: nie istnieje żadne uproszczenie typu „najlepsza” czy „osiągająca największe sukcesy”. Są wyłącznie jedyne w swoim rodzaju, orginalne i najczęściej nieporównywalne, ale dzięki temu godne podziwu historie zachwytu, siły woli i wyrzeczeń. (…) Zwyciężyły, choć w kontekście gór może to zabrzmieć jak bluźnierstwo, gdyż każdy wspinacz odnosi zwycięstwo wyłącznie nad sobą, nigdy nad górami.1 Poświeciła temu zadaniu 14 lat swojego życia. I w ten sposób powstała książka: Tęsknota i przeznaczenie pierwsze kobiety na ośmiotysięcznikach.
Żyjemy w kulturze, która odebrała kobiecie jej siłę zamieniając ją w zawstydzającą słabość. Nasze kobiece ciało postrzegamy jako coś słabego i ograniczającego. Nasze kobiece ciało sprowadza na nas niebezpieczeństwo gwałtu, który prowokuje?!?! a także przemocy fizycznej. Rola ofiary przypisana jest nam już na starcie. Bycie kobietą związane jest z lękiem przekazywanym nam przez matki. Kultura w której żyjemy odebrała nam zaufanie do mądrości naszego ciała. Skłóciła z nim. Cykl menstruacyjny, możliwość zostania matką, ciąża, poród, karmienie piersią, współcześnie opatrznie rozumiemy jako fizjologiczne ograniczenie. A moment w którym stajemy się kobietami jest naznaczony wstydem i poczuciem straty.
Czytaj dalej „Dlaczego pozwoliłaś odebrać sobie swoją siłę?!”
Na czym polega piękno kobiety? Twoje Piękno? Mam takie przekonanie, że świat coraz bardziej banalizuje kobiece piękno i sprowadza je do wykreowanej atrakcyjności seksualnej. Wprowadza to wiele cierpienia i niepewności w nasze życie. Odpowiedz sobie na pytanie: Jak to się stało, że zapomniałaś o swoim pięknie?!
Czytaj dalej „Jak to się stało, że zapomniałaś o swoim Pięknie?!”
Najważniejszą cechą grzecznej dziewczynki jest posłuszeństwo. Grzeczna dziewczynka nie biega, nie brudzi sukienki, nie złości się i nie płacze. A jeśli już, to dyskretnie. Grzeczna dziewczynka nie krzyczy. Grzeczna dziewczynka grzecznie się bawi. I nikomu nie przeszkadza.
Czytaj dalej „Dlaczego moja córka nie będzie grzeczną dziewczynką?!”
Zostajesz mamą, i od tego momentu cokolwiek byś nie zrobiła zostaniesz oceniona przez inne mamy i babcie, a nawet te kobiety, które jeszcze dzieci nie mają albo ich nie planują. Nie licz na empatię, nawet ze strony tych, które są matkami. Tu nie ma miejsca na jakieś sentymenty. Teraz żarty się skończyły. To jest wojna. Wojna mamusiek.
Po raz pierwszy w życiu doświadczam siostrzeństwa w grupie kobiet. Kobiet z którymi nie łączą mnie wieloletnie przyjaźnie ani więzi krwi. Nie ma tam miejsca na manipulowanie, zazdrość czy złośliwe dogryzanie sobie nawzajem. Jest miejsce na mówienie wprost o co nam chodzi, jest nawet miejsce na wyrażanie gniewu i złości. Jest to dla mnie inspirujące doświadczenie, które daje siłę. Łączy się z nim również pewien smutek, bo dlaczego nie doświadczyłam tego wcześniej?! I pragnienie żeby doświadczać tego jak częściej. Jest we mnie tęsknota za solidarnością kobiet.
Czytaj dalej „Dlaczego kobiety nie są solidarne, i czy mogą być?!”
Lucy Maud Montgomery, w jednej ze swoich książek, pozbawia Anię Shirley pracy, kiedy ta zostaje żoną Gilberta Blythe. W tym momencie bohaterka mojego dzieciństwa traci nie tylko pracę. Czytaj dalej „Co się stało z Anią Shirley, kiedy wyszła za mąż?!”
kobiecykod 